หากย้อนหลังกลับไปในห้วงเกือบ 4 เดือนที่ผ่านมา คมช.ไม่ได้มีภาพของเผด็จการเหมือนในอดีต ด้านหนึ่ง เป็นเพราะสภาพการณ์ของบ้านเมืองและการเมืองไทยได้พัฒนามาไกลมากแล้ว ประชาชนตื่นตัวด้วยความสำนึกในสิทธิเสรีภาพของตนเองและเห็นว่าผู้ปกครองที่ดีจะต้องฟังเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของประชาชน จะมาปิดหู ปิดตาเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ อีกด้านหนึ่ง คณะผู้นำของ คมช.ได้ปรับตัว ไม่พยายามใช้ความรุนแรงหรืออำนาจอันไม่เป็นธรรมกับฝ่ายตรงข้ามตามอำเภอใจ กับสื่อมวลชนก็ให้เสรีภาพในการเสนอข่าวสารและแสดงความคิดเห็นอย่างเต็มที่ ในขณะที่หนังสือพิมพ์ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างตรงไปตรงมา แต่วิทยุและโทรทัศน์กลับเป็นไปตรงข้าม รายการต่างๆ ยังเหมือนเดิมคล้ายกับบ้านเมืองอยู่ในภาวะปกติ ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงบ้านเมืองอยู่ภายใต้ผู้ปกครองชุดใหม่ที่เข้ามาแก้วิกฤตการณ์ทางการเมือง ควรที่วิทยุและโทรทัศน์จะทำหน้าที่เสนอข่าวสารเพื่อนำไปสู่การสะสางปัดฝุ่นเพื่อชำระสิ่งสกปรกให้สะอาดหมดจด แต่ก็ได้ทำหน้าที่ของตนไม่ได้ กระทั่ง คมช.ถูกตำหนิจากหลายฝ่ายว่า ไม่ได้ทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอันตามที่กล่าวอ้างในการยึดอำนาจเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549

ภาพลักษณ์ของ คมช.เกือบ 4 เดือนมานี้ไม่ได้ทำในสิ่งที่เสียหายต่อประเทศ ส่วนหนึ่งมาจากการรายงานข่าวและการติชมโดยชอบธรรม จากสื่อมวลชน คมช.ควรจะรู้ว่า สื่อมวลชนเป็นเครื่องชี้วัดสำคัญว่า การปกครองบ้านเมืองในยุค คมช.นั้นดำเนินไปด้วยความราบรื่นหรือกำลังประสบปัญหา เมื่อเป็นดังนี้ แทนที่จะปิดกั้นการเสนอข่าวสารและการแสดงความคิดเห็นต่างๆ ที่สื่อมวลชนนำเสนอตามวิชาชีพ ควรสนับสนุนส่งเสริมอย่างเต็มที่แล้วปรับการทำงานของผู้ปกครองซึ่งมีทั้ง คมช. รัฐบาล สภานิติบัญญัติแห่งชาติ องค์อิสระ สภาร่างรัฐธรรมนูญให้เป็นฝ่ายรุก โดยช่วงชิงพื้นที่ข่าว เพราะสื่อมวลชนนำเสนอข่าวสารออกไปนั้น หาได้กระทำเพื่อประโยชน์ของตนเองไม่ หากทว่าทำไปเพื่อสิทธิในการรับรู้ข่าวสารของประชาชน ประชาชนย่อมมีปัญญาและวิจารณญาณของตนเองว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อใคร อย่างไรโดยไม่ต้องไปบีบบังคับ

หน้า 2 มติชน 13 ม.ค.50